प्रेमाचे बंध !!!

सज्ज आहेत आई बाबा,
माज्या लग्नाचा बार उद्वायाला,
आता तरी ये मनराजा,
लावू नकोस वाट पहायला.

पाहीली वाट तूजी कीती,
झाले आता मी परकी,
नकळत येता आठवण तुज़ी,
येतो एक प्रश्नमनी.

काय होते कारण तुज्या न येण्याला?
वीचारून थकले वेड्या मनाला,
सांग परी मनराजा,
का दीलास दगा मला?

वीसरालास का त्या आणा-भाका,
घेतल्या होत्या आपण द्होघा,
'मरके भी कभी न होंगे जुदा'
राहू एकमेकांच्या हृदयात सदा.

आहे हे वीसराने कठीन,
पण तरीही प्रयत्न करेन,
तूला मनातून काढून,
त्यांना हृदयात ठेवीन.

केले त्यांनी मला पत्नी,
झालो सात जन्माचे साथी,
होणार नाही मी तुझी,
कदाचीत आठव्याही जन्मी.

ठावूक असुनही सर्व काही,
दीला प्रेमाचा सागर त्यांनी,
पुर्त न्हाले मी त्यातुनी,
झाले मी त्यांची ऋणी......